Met duizenden stichtingen in de VS die allemaal werken aan het bevorderen van de inspanningen van non-profitorganisaties over de hele wereld, kan het moeilijk zijn om degenen te vinden die opvallen en baat zouden hebben bij extra onderzoek. 12 stichtingen vormen echter een nieuwe kennisuitwisseling en impactgroep genaamd Big Bang Philanthropy hebben een manier gevonden om van elkaar te profiteren om te proberen armoede wereldwijd te beëindigen.
Door hun expertise en eerdere ervaringen te delen, creëren deze stichtingen een verschuiving in het verstrekken van subsidies ten goede–  ;en uw non-profitorganisatie zou de volgende begunstigde kunnen zijn.
Contents
Wie behoort tot Big Bang Philanthropy?
De groep bestaat uit 12 individuen die 12 stichtingen vertegenwoordigen die zijn samengekomen om te investeren in reeds succesvolle organisaties die de oorlog tegen armoede over de hele wereld voeren om hun impact te vergroten.
Deze organisaties zijn onder meer The Barr Foundation, Bohemian Foundation, Draper Richards Kaplan Foundation en The Mulago Foundation. Alle deelnemende groepen hebben zich gecommitteerd aan de volgende vier criteria:
- Jaarlijks minimaal $ 1 miljoen besteden aan oplossingen voor armoede in ontwikkelingslanden
- Organisaties ondersteunen die zich inzetten voor het creëren en echte impact opschalen
- Ten minste drie gemeenschappelijke organisaties financieren
- Actief willen samenwerken met andere financiers
Terwijl de leden van Big Bang ook investeringen en leningen verstrekken aan startups, hebben de stichtingen hun gezamenlijke kennis en inspanningen gericht op non-profitorganisaties.
Wie helpen deze organisaties?
De begunstigde organisaties richten zich op verschillende gebieden, waaronder landbouw, economische ontwikkeling en gezondheidszorg. Ze hebben ook allemaal twee dingen gemeen: 1) Ze meten zorgvuldig de resultaten van hun werk en 2)ze willen aanzienlijk groeien om de komende jaren een groot aantal mensen te helpen.
Organisaties zoals Last Mile Health die subsidies hebben ontvangen van drie Big Bang-stichtingen hebben al een enorme impact gehad in Liberia. De missie van die specifieke groep is om gezondheidswerkers in afgelegen dorpen op te leiden, uit te rusten en te begeleiden met kennis en voorraden voor vaccinaties en behandeling van malaria en HIV.
De organisatie heeft significante resultaten geboekt in één district, met <5x zoveel kinderen worden gevaccineerd en het behandelingspercentage voor hiv wordt verdrievoudigd.
Andere organisaties die subsidies hebben ontvangen van de Big Bang-stichtingen zijn onder andere Living Goods, KickStart, Microclinic International en VisionSpring.
Wat doen deze groepen anders?
Samenkomen als een collectieve groep van goed geïnformeerde en ervaren leden van grote stichtingen heeft veel voordelen (en weinig of geen nadelen). Met een duidelijke focus op armoede en een verscheidenheid aan expertise, creëren deze stichtingen een echte verschuiving in het subsidieproces.
Dit zijn de belangrijkste gebieden waarop ze zich richten om dit te doen.
Ze communiceren effectief.
Veel non-profitorganisaties staan misschien sceptisch tegenover het idee dat een groep stichtingen samenkomt om zo'n groot probleem als armoede aan te pakken. Maar communicatie is de sleutel tot het succes, en deze groepen die betrokken zijn bij Big Bang begrijpen dat.
Het delen van informatie – of het nu gaat om onderzoek naar organisaties, voorkennis van bepaalde bedrijfstakken of bevindingen van een recent locatiebezoek – helpt deze groepen hun kennis van verschillende organisaties die geïnteresseerd zijn in ondersteuning te verfijnen en hun opties te beperken.
Ze nemen onafhankelijke beslissingen.
Je zou denken dat het bijeenbrengen van een groep individuen die armoede proberen te bestrijden een reeks richtlijnen, stemmen en lobbyen zou vereisen. Dat is niet het geval met Big Bang.
Aangezien elk lid uiteindelijk zijn eigen beslissing neemt over wat hij met zijn subsidies gaat financieren, is er geen consensus of stemming nodig. Elke stichting kan zijn eigen mening hebben en zijn eigen zorgen uiten over falende organisaties zonder invloed te hebben op beslissingen over waar de fondsen naartoe gaan.
Ze stroomlijnen het subsidieproces voor begunstigden.
Aangezien elke organisatie die wordt gefinancierd (of wordt gefinancierd) door de Big Bang Foundation – of welke stichting dan ook – een subsidievoorstel moet opstellen, inclusief een businessplan, een reeks doelstellingen en doelen, organisaties die werken aan het armoedeprobleem kunnen één voorstel schrijven dat zal worden gedeeld met elk van de 12 leden van de groep.
Dit gestroomlijnde proces heeft de subsidieaanvragen voor non-profitorganisaties echt veel efficiënter gemaakt , aangezien groepen zoals zij de bespaarde tijd kunnen gebruiken om hun inspanningen elders te besteden.
Stel je voor dat er een groep stichtingen zou zijn voor elk groot filantropisch probleem — onderwijs, buitenlandse zaken, menselijke diensten en milieu- en dierenbescherming. bewustzijn. Het subsidieproces zou kunnen worden gestroomlijnd en de schat aan kennis die aanwezig is bij deze stichtingen zou kunnen worden gebruikt om de inspanningen van non-profitorganisaties te versnellen om een echte, significante impact op wereldschaal te maken en de voortgang bij het oplossen van talloze wereldwijde problemen te versnellen.
Welke rol ziet u voor stichtingen als Big Bang in de wereld van filantropie?